Artikel 1. (03/10/2008- ...)
Dit decreet regelt een gemeenschaps- en gewestaangelegenheid.
Artikel 2. (03/10/2008- ...)
Dit decreet schept een kader voor het Vlaamse gelijkekansenbeleid. Daarnaast creëert het decreet een algemeen kader voor de bestrijding van discriminatie met betrekking tot de bevoegdheden van de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest.
Artikel 3. (01/06/2024- ...)
Bij dit decreet worden de volgende Europese richtlijnen gedeeltelijk omgezet :
1° richtlijn 2000/43/EG van de Raad van 29 juni 2000 houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van personen ongeacht ras of etnische afstamming;
2° richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep;
3° richtlijn 2002/73/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 september 2002 tot wijziging van richtlijn 76/207/EEG van de Raad betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen, en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden;
4° richtlijn 2004/113/EG van de Raad van 13 december 2004 houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen bij de toegang tot en het aanbod van goederen en diensten;
5° richtlijn 2006/54/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 juli 2006 betreffende de toepassing van het beginsel van gelijke kansen en gelijke behandeling van mannen en vrouwen in arbeid en beroep (herschikking);
6° richtlijn 2010/41/EU van het Europees Parlement en de Raad van 7 juli 2010 betreffende de toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van zelfstandig werkzame mannen en vrouwen en tot intrekking van Richtlijn 86/613/EEG van de Raad;
7° richtlijn 2011/98/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 betreffende één enkele aanvraagprocedure voor een gecombineerde vergunning voor onderdanen van derde landen om te verblijven en te werken op het grondgebied van een lidstaat, alsmede inzake een gemeenschappelijk pakket rechten voor werknemers uit derde landen die legaal in een lidstaat verblijven;
8° richtlijn 2014/54/EU van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 betreffende maatregelen om de uitoefening van de in de context van het vrije verkeer van werknemers aan werknemers verleende rechten te vergemakkelijken;
9° richtlijn (EU) 2016/801 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende de voorwaarden voor toegang en verblijf van derdelanders met het oog op onderzoek, studie, stages, vrijwilligerswerk, scholierenuitwisseling, educatieve projecten of au-pairactiviteiten;
10° richtlijn (EU) 2019/1158 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019 betreffende het evenwicht tussen werk en privéleven voor ouders en mantelzorgers en tot intrekking van Richtlijn 2010/18/EU van de Raad;
11° richtlijn (EU) 2023/970 van het Europees Parlement en de Raad van 10 mei 2023 ter versterking van de toepassing van het beginsel van gelijke beloning van mannen en vrouwen voor gelijke of gelijkwaardige arbeid door middel van beloningstransparantie en handhavingsmechanismen.
Dit decreet geeft uitvoering aan volgende verdragen :
1° Verdrag van 7 maart 1966 inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie;
2° Verdrag van 18 december 1979 inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen;
3° Verdrag van 13 december 2006 inzake de rechten van personen met een handicap;
4° Verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, gedaan te Istanbul op 11 mei 2011.
Artikel 4. (03/10/2008- ...)
Dit decreet geldt onverminderd de bescherming, en de uitoefening van de in de Grondwet en in de internationale verdragen en mensenrechtenconventies opgenomen fundamentele rechten en vrijheden.
Artikel 5. (03/10/2008- ...)
Het Vlaamse gelijkebehandelings- en gelijkekansenbeleid heeft tot doel :
1° het bewerkstelligen van een tolerante samenleving waarin verschillen tussen personen erkend en gewaardeerd worden;
2° het bestrijden en voorkomen van discriminatie;
3° het creëren van de voorwaarden opdat eenieder volwaardig kan participeren aan de Vlaamse samenleving;
4° het bewerkstelligen van gelijke kansen van sociale groepen die geconfronteerd worden met achterstellingen of uitsluiting.
Artikel 6. (01/06/2024- ...)
§ 1. Het Vlaamse gelijkekansenbeleid wil een bijdrage leveren aan het bewerkstelligen van gelijke kansen. Het levert die bijdrage door :
1° achterstellings- en uitsluitingsmechanismen die verband houden met de kenmerken, vermeld in artikel 15bis, zichtbaar te maken, hun impact te voorkomen, te verminderen of weg te werken, en de totstandkoming van nieuwe vergelijkbare mechanismen te voorkomen;
2° evenwichtige participatie in alle maatschappelijke domeinen te stimuleren;
3° vooroordelen te bestrijden en te voorkomen;
4° deskundigheid met betrekking tot achterstellings- en uitsluitingsmechanismen in de zin van punt 1° te bevorderen;
5° met het oog op gelijke kansen steun te verlenen aan de verruiming van het draagvlak voor de activiteiten vermeld in punt 1° tot en met 4°.
§ 2. Het Vlaamse gelijkekansenbeleid onderneemt daarbij prioritair activiteiten die erop gericht zijn gelijke kansen te bewerkstelligen :
1° ongeacht gender, inclusief geslacht, genderidentiteit en genderexpressie;
2° ongeacht seksuele oriëntatie;
3° ongeacht handicap of gezondheidstoestand;
4° door de integrale toegankelijkheid te bevorderen van infrastructuur die voor een publiek toegankelijk is;
5° door digitale inclusie en de integrale toegankelijkheid van informatie die voor een publiek toegankelijk is te bevorderen;
6° ongeacht zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, of etnische of nationale afstamming, geloof of levensbeschouwing;
7° ongeacht leeftijd.
Digitale inclusie als vermeld in het eerste lid, 5°, heeft als doelstelling dat iedereen ten volle kan deelnemen aan de digitale samenleving. Deze doelstelling wordt gerealiseerd door:
1° de toegang tot internet, hardware en software te versterken;
2° digitale competenties te versterken;
3° een toegankelijk ondersteuningsnetwerk voor digitale vragen op te zetten;
4° digitale informatie en dienstverlening gebruiksvriendelijk en toegankelijk te maken.
Artikel 7. (03/10/2008- ...)
Het Vlaamse gelijkekansenbeleid in de zin van artikel 6, § 2, is een gecoördineerd en samenhangend beleid. Voor de uitvoering van dat beleid voorziet de Vlaamse Regering in :
1° de voorbereiding en uitvoering van het verticale en horizontale gelijkekansenbeleid;
2° het uitwerken van maatregelen en acties in de diverse beleidsdomeinen;
3° de ondersteuning van en coördinatie tussen beleidsdomeinen;
4° het uitwerken van maatregelen en acties, overeenkomstig de resoluties van de vierde Wereldvrouwenconferentie, die van 4 tot 14 september 1995 te Peking heeft plaatsgehad.
Artikel 8. (01/06/2024- ...)
§1. De Vlaamse Regering stelt binnen zes maanden na haar aantreden de doelstellingen en beleidsprioriteiten vast waarmee op elk relevant beleidsdomein de doelstellingen van het Vlaamse gelijkekansenbeleid, vermeld in artikel 5 en 6, zullen worden ingevuld. De Vlaamse Regering maakt ook een analyse van de maatschappelijke context waarin de voormelde doelstellingen gerealiseerd moeten worden.
Binnen zes maanden nadat de Vlaamse Regering de doelstellingen heeft vastgelegd, stelt ze een geïntegreerd actieplan op. In het voormelde actieplan worden alleen de acties opgenomen die aanvullend aan het reguliere beleid binnen de domeinen genomen worden en waarbij er samenwerking tussen beleidsdomeinen vereist is.
Het geïntegreerde actieplan, vermeld in het tweede lid, omvat minstens al de volgende elementen:
1° een beknopte omschrijving van de geformuleerde doelstellingen en de beleidsdomeinen waarvoor ze gelden;
2° de concrete acties die genomen moeten worden om de geformuleerde doel- stellingen te realiseren;
3° het tijdpad dat is opgesteld voor de uitvoering van de acties, vermeld in punt 2°;
4° de opgave van de indicatoren waarmee de voortgang wordt gemeten;
5° de ingezette middelen en instrumenten.
§2. De Vlaamse Regering kan het geïntegreerde actieplan, vermeld in paragraaf 1, tweede en derde lid, afstemmen op het geïntegreerde actieplan, vermeld in artikel 5, §1, tweede en derde lid, van het decreet van 7 juni 2013 betreffende het Vlaamse integratie- en inburgeringsbeleid.
Artikel 9. (01/06/2024- ...)
...
Artikel 10. (01/06/2024- ...)
De Vlaamse Regering bepaalt de beleidsdomeinen en de betrokken departementen en intern en extern verzelfstandigde agentschappen van de Vlaamse overheid die relevant zijn voor het gelijkekansenbeleid, vermeld in artikel 5 en 6.
Binnen de beleidsdomeinen die de Vlaamse Regering als relevant aanwijst, staan de Vlaamse Regering, de betrokken departementen en de intern en extern verzelfstandigde agentschappen van de Vlaamse overheid in voor de voorbereiding, uitvoering en evaluatie van het gelijkekansenbeleid, vermeld in artikel 5 en 6.
Artikel 11. (01/06/2024- ...)
De Vlaamse Regering bepaalt de wijze waarop de departementen en de intern en extern verzelfstandigde agentschappen het gelijkekansenbeleid, vermeld in artikel 5 en 6, vormgeven.
Artikel 12. (01/06/2024- ...)
...
Artikel 12bis. (01/01/2023- ...)
De Vlaamse Regering kan een of meer advies- of beleidsparticipatieraden oprichten met het oog op de bevordering van de deskundigheid, vermeld in artikel 6, § 1, 4°, met betrekking tot de voorwaarden, vermeld in artikel 6, § 2. De Vlaamse Regering regelt de erkenning, opdracht, samenstelling, werking, subsidiëring, het toezicht en de sanctionering van die advies- en beleidsparticipatieraden.
Artikel 13. (01/06/2024- ...)
...
Artikel 13bis. (11/04/2014- ...)
De provincies nemen het gelijkekansenperspectief als vermeld in artikel 6, § 2, in acht in het kader van de beleidsvoorbereiding, beleidsplanning, beleidsuitvoering en beleidsevaluatie van de uitoefening van hun provinciale bevoegdheden. De provincies bevorderen daarbij, binnen het kader van de uitoefening van hun provinciale bevoegdheden, de integrale toegankelijkheid van infrastructuur en informatie die voor een publiek toegankelijk is.
De Vlaamse Regering wijst een of meer organen aan waarbij de provincies advies moeten inwinnen in het kader van de bevordering van de integrale toegankelijkheid. De Vlaamse Regering bepaalt de gevallen waarin het advies moet worden ingewonnen, alsook de modaliteiten ervan.
Artikel 14. (11/04/2014- ...)
...
Artikel 14bis. (01/06/2024- ...)
Om de doelstellingen van het gelijkekansenbeleid voor de thema’s, vermeld in artikel 6, §2, eerste lid, 1° tot en met 3°, te realiseren, erkent de Vlaamse Regering partnerorganisaties voor gelijke kansen. De erkenning wordt verleend voor vijf jaar.
De Vlaamse Regering bepaalt de beleidsdoelstellingen die uitvoering geven aan de thema’s, vermeld in het eerste lid.
Artikel 14ter. (01/06/2024- ...)
De erkende partnerorganisaties voor gelijke kansen, vermeld in artikel 14bis, geven invulling aan minimum twee van de volgende vier rollen voor de thema’s, vermeld in artikel 6, §2, eerste lid, 1° tot en met 3°:
1° een rol als belangenbehartiger met signaalfunctie aan de Vlaamse overheid en aanjager van het maatschappelijke debat;
2° een rol als expertisecentrum voor praktijkgeoriënteerde expertiseontwikkeling, kennis- en informatieopbouw;
3° een rol op het vlak van dienstverlening, ondersteuning of informatieverschaffing;
4° een rol als netwerkorganisatie die mensen en organisaties verbindt en die gericht is op de versterking van gelijke kansen.
De Vlaamse Regering bepaalt de rollen, vermeld in het eerste lid, nader.
Artikel 14quater. (01/06/2024- ...)
Elke erkende partnerorganisatie voor gelijke kansen, vermeld in artikel 14bis, sluit voor een periode van vijf jaar een samenwerkingsovereenkomst met de Vlaamse Regering. De Vlaamse Regering legt een erkende partnerorganisatie door middel van deze samenwerkingsovereenkomst de rollen, vermeld in artikel 14ter, op. In deze samenwerkingsovereenkomst wordt ook de praktische en concrete invulling van de opgelegde rollen, vermeld in artikel 14ter, opgenomen.
In de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in het eerste lid, worden ook de strategische en operationele doelstellingen opgenomen. Per operationele doelstelling worden een of meer indicatoren bepaald.
De Vlaamse Regering bepaalt de wijze van totstandkoming van de samenwerkingsovereenkomst.
Artikel 14quinquies. (01/06/2024- ...)
Om erkend te worden en de erkenning te behouden, voldoet een partnerorganisatie voor gelijke kansen als vermeld in het artikel 14bis aan al de volgende voorwaarden:
1° vanuit een mensenrechtenperspectief werken;
2° het bevorderen van gelijke kansen als missie hebben als vermeld in artikel 6, §1;
3° expertise hebben in een of meer van de thema’s, vermeld in artikel 6, §2, eerste lid, 1° tot en met 3°;
4° vanuit intersectioneel perspectief werken;
5° gevestigd zijn in het Nederlandse taalgebied of het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad;
6° geen commercieel doel hebben;
7° onafhankelijk zijn in haar werking als erkende partnerorganisatie. Onder de voormelde onafhankelijkheid wordt onder meer het onafhankelijk formuleren en communiceren van aanbevelingen en standpunten en ook de onafhankelijke samenstelling van het bestuur verstaan.
De Vlaamse Regering bepaalt de nadere voorwaarden en bepaalt de procedure voor de erkenning van een partnerorganisatie voor gelijke kansen.
Als een partnerorganisatie voor gelijke kansen niet meer voldoet aan de erkenningsvoorwaarden kan de Vlaamse Regering de erkenning intrekken.
Artikel 14sexies. (01/06/2024- ...)
Binnen de beschikbare begrotingskredieten kent de Vlaamse Regering aan de erkende partnerorganisaties voor gelijke kansen, vermeld in artikel 14bis, jaarlijks een algemene werkingssubsidie toe om een werking met voldoende impact uit te bouwen.
De subsidies, vermeld in het eerste lid, worden toegekend op basis van de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in artikel 14quater.
Het bedrag van de werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, wordt jaarlijks gekoppeld aan het prijsindexcijfer dat berekend en benoemd wordt voor de toepassing van artikel 2, §1, van het koninklijk besluit van 24 december 1993 ter uitvoering van de wet van 6 januari 1989 tot vrijwaring van ’s lands concurrentievermogen. Een erkende partnerorganisatie als vermeld in artikel 14bis, kan een reserve aanleggen overeenkomstig artikel 75 van de Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 29 maart 2019 en artikel 72 van het Besluit Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 17 mei 2019.
De werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, kan alleen aangewend worden voor niet-economische activiteiten. Uit de boekhouding van een erkende partnerorganisatie voor gelijke kansen blijkt duidelijk welke kosten werden gemaakt voor economische activiteiten en welke kosten werden gemaakt voor niet-economische activiteiten. In de boekhouding worden de inkomsten opgesplitst in de ontvangen subsidie, andere ontvangen subsidies en eigen of andere inkomsten.
De Vlaamse Regering bepaalt de nadere regels en modaliteiten voor de toekenning, de terugvordering en de verantwoording van de subsidie, vermeld in het eerste lid, de indiening van aanvragen en verantwoordingsstukken, de eenmalige gegevensopvraging en voor de onverenigbaarheden en de procedure voor de controle op de aanwending van de voormelde subsidie.
Artikel 14septies. (01/06/2024- ...)
§1. Om de beleidsdoelstellingen rond digitale inclusie, vermeld in artikel 6, §2, eerste lid, 5°, te realiseren, kan de Vlaamse Regering partnerorganisaties voor beleidsuitvoering en -ondersteuning erkennen voor vijf jaar.
§2. Om erkend te worden en de erkenning te behouden, voldoet een partnerorganisatie voor digitale inclusie aan al de volgende voorwaarden:
1° gevestigd zijn in het Nederlandse taalgebied of het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad;
2° expertise hebben in en een geïntegreerde visie hebben op digitale inclusie;
3° in haar werking de volledige Vlaamse Gemeenschap omvatten en een breed bereik hebben rond digitale inclusie binnen de Vlaamse Gemeenschap;
4° bereid zijn om nauw samen te werken met de Vlaamse overheid en de eigen activiteiten over digitale inclusie af te stemmen op het beleid van de Vlaamse overheid;
5° bereid zijn om samen te werken met andere partners van de Vlaamse overheid.
De Vlaamse Regering bepaalt de nadere voorwaarden en bepaalt de procedure voor de erkenning van een partnerorganisatie voor digitale inclusie.
Als een partnerorganisatie voor digitale inclusie niet meer voldoet aan de erkenningsvoorwaarden kan de Vlaamse Regering de erkenning intrekken.
§3. De Vlaamse Regering kan een partnerorganisatie voor digitale inclusie als vermeld in paragraaf 1 die aan de erkenningsvoorwaarden, vermeld in paragraaf 2, voldoet, met een samenwerkingsovereenkomst een of meer van de volgende opdrachten opleggen om het beleid rond digitale inclusie uit te voeren en te ondersteunen:
1° informatie, kennis en expertise rond digitale inclusie opbouwen die constant actueel is en aangepast wordt aan de veranderende maatschappij;
2° informatie, kennis en expertise als vermeld in punt 1° verspreiden bij partners van de Vlaamse overheid en de bredere maatschappij.
De Vlaamse Regering kan de opdrachten, vermeld in het eerste lid, nader spe- cificeren en uitbreiden.
Voor de praktische en concrete uitvoering van de opdrachten, vermeld in het eerste lid, sluit een partnerorganisatie voor een periode van vijf jaar een samenwerkingsovereenkomst als vermeld in het eerste lid met de Vlaamse Regering. De voormelde samenwerkingsovereenkomst omvat afspraken over de te realiseren opdrachten, vermeld in het eerste lid, met inbegrip van de strategische en operationele doelstellingen. Per operationele doelstelling worden een of meer indicatoren bepaald.
De Vlaamse Regering bepaalt de wijze van totstandkoming van de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in het eerste lid.
§4. Binnen de beschikbare begrotingskredieten kan de Vlaamse Regering aan een erkende partnerorganisatie voor digitale inclusie jaarlijks een algemene werkingssubsidie toekennen.
De subsidie, vermeld in het eerste lid, wordt toegekend op basis van de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in paragraaf 3.
Het bedrag van de werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, wordt jaarlijks gekoppeld aan het prijsindexcijfer dat berekend en benoemd wordt voor de toepassing van artikel 2, §1, het koninklijk besluit van 24 december 1993 ter uitvoering van de wet van 6 januari 1989 tot vrijwaring van ’s lands concurrentievermogen. Een erkende partnerorganisatie voor digitale inclusie kan een reserve aanleggen overeenkomstig artikel 75 van de Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 29 maart 2019 en artikel 72 van het Besluit Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 17 mei 2019.
De werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, kan alleen aangewend worden voor niet-economische activiteiten. Uit de boekhouding van een erkende partner- organisatie voor digitale inclusie blijkt duidelijk welke kosten werden gemaakt voor economische activiteiten en welke kosten werden gemaakt voor niet-economische activiteiten. In de boekhouding worden de inkomsten opgesplitst in de ontvangen subsidie, andere ontvangen subsidies en eigen of andere inkomsten.
De Vlaamse Regering kan de nadere regels en modaliteiten bepalen voor de toekenning, de terugvordering en de verantwoording van de subsidie, vermeld in het eerste lid, de indiening van aanvragen en verantwoordingsstukken, de eenmalige gegevensopvraging en voor de onverenigbaarheden en de procedure voor de controle op de aanwending van de voormelde subsidie.
Artikel 14octies. (01/06/2024- ...)
§1. Om de lokale besturen te ondersteunen bij het voeren van een inclusief lokaal gelijkekansenbeleid, kan de Vlaamse Regering een partnerorganisatie erkennen voor vijf jaar.
§2. Om erkend te worden en de erkenning te behouden, voldoet de partnerorganisatie aan al de volgende voorwaarden:
1° gevestigd zijn in het Nederlandse taalgebied of het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad;
2° expertise bezitten over het lokaal gelijkekansenbeleid;
3° ondersteunend werken voor lokale besturen;
4° bereid zijn de decretale opdracht uit te voeren ten aanzien van de lokale besturen in het Vlaamse Gewest, evenals de Vlaamse Gemeenschapscommissie als plaatsvervangend Vlaams lokaal bestuur;
5° een breed bereik hebben bij lokale besturen;
6° bereid zijn om nauw samen te werken met de Vlaamse overheid en de eigen activiteiten over het lokaal gelijkekansenbeleid af te stemmen op het beleid van de Vlaamse overheid;
7° bereid zijn om samen te werken met de andere organisaties die erkend of gefinancierd zijn door de Vlaamse overheid in het kader van het gelijkekansenbeleid, vermeld in artikel 5 en 6.
De Vlaamse Regering bepaalt de nadere voorwaarden en bepaalt de procedure voor de erkenning van een partnerorganisatie als vermeld in het eerste lid.
Als de partnerorganisatie niet meer aan de erkenningsvoorwaarden voldoet, kan de Vlaamse Regering de erkenning intrekken.
§3. De partnerorganisatie, vermeld in paragraaf 1, vervult, met het oog op de ondersteuning van lokale besturen bij het voeren van een inclusief lokaal gelijkekansenbeleid, daarbij de volgende opdrachten:
1° informatie, kennis en expertise over het lokaal gelijkekansenbeleid verzamelen;
2° de informatie, kennis en expertise, vermeld in punt 1°, in bruikbare instrumenten voor de lokale besturen omzetten;
3° de informatie, kennis en expertise, vermeld in punt 1°, delen met de lokale besturen;
4° begeleiding en ondersteuning verzorgen aan lokale besturen voor het lokaal gelijkekansenbeleid.
De Vlaamse Regering kan de opdrachten, vermeld in het eerste lid, nader specificeren en uitbreiden.
Voor de praktische en concrete uitvoering van de opdrachten, vermeld in het eerste lid, sluit de partnerorganisatie, vermeld in paragraaf 1, voor vijf jaar een samenwerkingsovereenkomst met de Vlaamse Regering. De voormelde samenwerkingsovereenkomst omvat afspraken over de te realiseren opdrachten, vermeld in het eerste lid, met inbegrip van de strategische en operationele doelstellingen. Per operationele doelstelling worden een of meer indicatoren bepaald.
De Vlaamse Regering bepaalt de wijze van totstandkoming van de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in het derde lid.
§4. Binnen de beschikbare begrotingskredieten kan de Vlaamse Regering aan de erkende partnerorganisatie, vermeld in paragraaf 1, jaarlijks een algemene werkingssubsidie toekennen.
De subsidie, vermeld in het eerste lid, wordt toegekend op basis van de samenwerkingsovereenkomst, vermeld in paragraaf 3, derde lid.
Het bedrag van de werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, wordt jaarlijks gekoppeld aan het prijsindexcijfer dat berekend en benoemd wordt voor de toepassing van artikel 2, §1, van het koninklijk besluit van 24 december 1993 ter uitvoering van de wet van 6 januari 1989 tot vrijwaring van ’s lands concurrentievermogen. De erkende partnerorganisatie, vermeld in paragraaf 1, kan een reserve aanleggen overeenkomstig artikel 75 van de Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 29 maart 2019 en artikel 72 van het Besluit Vlaamse Codex Overheidsfinanciën van 17 mei 2019.
De werkingssubsidie, vermeld in het eerste lid, kan alleen aangewend worden voor niet-economische activiteiten. Uit de boekhouding van de erkende partnerorganisatie, vermeld in paragraaf 1, blijkt duidelijk welke kosten werden gemaakt voor economische activiteiten en welke kosten werden gemaakt voor niet-economische activiteiten. In de boekhouding worden de inkomsten opgesplitst in de ontvangen subsidie, andere ontvangen subsidies en eigen of andere inkomsten.
De Vlaamse Regering kan de nadere regels en modaliteiten bepalen voor de toekenning, de terugvordering en de verantwoording van de subsidie, vermeld in het eerste lid, de indiening van aanvragen en verantwoordingsstukken, de eenmalige gegevensopvraging en voor de onverenigbaarheden en de procedure voor de controle op de aanwending van de voormelde subsidie.
Artikel 14novies. (01/06/2024- ...)
De Vlaamse Regering kan natuurlijke personen of rechtspersonen aanduiden als deskundige toegankelijkheid. De Vlaamse Regering bepaalt:
1° de erkenningsvoorwaarden;
2° de nadere regels voor de erkenning en de duur, de schorsing en de intrekking ervan en de administratieve beroepsprocedure;
3° de opdrachten van de deskundigen toegankelijkheid.
Het agentschap Toegankelijk Vlaanderen, vermeld in het decreet van 28 maart 2014 houdende machtiging tot oprichting van het privaatrechtelijk vormgegeven extern verzelfstandigd agentschap Toegankelijk Vlaanderen in de vorm van een private stichting, is van rechtswege aangeduid als een erkende deskundige toegankelijkheid
Artikel 15. (01/06/2024- ...)
Tenzij anders is vermeld, wordt in dit decreet onder discriminatie verstaan :
1° directe discriminatie;
2° indirecte discriminatie;
3° intimidatie;
4° seksuele intimidatie;
5° opdracht geven tot discrimineren;
6° het weigeren van redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap.
Behalve in strafrechtelijke aangelegenheden is voor geen van de vormen van discriminatie, vermeld in het eerste lid, opzet vereist.
Artikel 15bis. (01/06/2024- ...)
§1. De beschermde kenmerken zijn geslacht, gezinsverantwoordelijkheden, leeftijd, seksuele oriëntatie, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, geloof of levensbeschouwing, politieke overtuiging, syndicale overtuiging, taal, gezondheidstoestand, handicap, fysieke of genetische eigenschap, sociale positie, nationaliteit, zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, of nationale of etnische afstamming.
Onder het beschermde kenmerk gezinsverantwoordelijkheden, vermeld in het eerste lid, wordt verstaan: het aanvragen of opnemen van adoptieverlof, moederschapsverlof, borstvoedingsverlof, geboorteverlof, ouderschapsverlof, zorgverlof, pleegouderverlof, arbeidsverzuim wegens overmacht in verband met dringende familieomstandigheden, in geval van ziekte of een ongeval, flexibele arbeidsregelingen voor zorgdoeleinden, tijdskrediet, zorgkrediet of andere wettelijke verlofregelingen met als doelstelling om voor werknemers een betere combinatie van werk en gezin mogelijk te maken.
§2. Een minder gunstige behandeling in een vergelijkbare situatie op grond van genderidentiteit, genderexpressie, zwangerschap, bevalling, moederschap, het geven van borstvoeding, adoptie, medisch begeleide voortplanting, vader- en meemoederschap, geslachtsverandering of seksekenmerken wordt gelijkgesteld met een minder gunstige behandeling in een vergelijkbare situatie op grond van geslacht.
§3. Een minder gunstige behandeling in een vergelijkbare situatie op grond van gezinssamenstelling wordt gelijkgesteld met een minder gunstige behandeling in een vergelijkbare situatie op grond van burgerlijke staat.
Artikel 16. (01/06/2024- ...)
§ 1. Er is sprake van directe discriminatie als iemand minder gunstig wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, op grond van een of meer, werkelijke of vermeende, eigen of bij associatie toegekende, beschermde kenmerken, tenzij die ongunstige behandeling objectief wordt gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.
De rechtvaardigingsregel, vermeld in het eerste lid, is van toepassing onder voorbehoud van de bijzondere rechtvaardigingsregels, vermeld in artikel 23 tot en met 25ter.
§ 2. Er is sprake van indirecte discriminatie als een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelswijze personen met een of meer werkelijke of vermeende, eigen of bij associatie toegekende beschermde kenmerken in vergelijking met andere personen kan benadelen, tenzij :
- die bepaling, maatstaf of handelswijze objectief wordt gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn;
- in het geval van indirect onderscheid op grond van een handicap aangetoond wordt dat geen redelijke aanpassingen getroffen kunnen worden.
§ 3. ....
§ 4. ....
§ 5. ....
Artikel 17. (01/06/2024- ...)
§ 1. Er is sprake van intimidatie als zich ongewenst gedrag voordoet dat verband houdt met een of meer van de kenmerken, vermeld in artikel 15bis, en dat tot doel of gevolg heeft dat de waardigheid van de persoon wordt aangetast en een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving wordt gecreëerd.
§ 2. Er is sprake van seksuele intimidatie als zich enige vorm van ongewenst verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag met een seksuele connotatie voordoet, met inbegrip van ongewenste seksuele handelingen en verzoeken om dergelijke handelingen, seksueel expliciet lichamelijk contact en ongewenste opmerkingen van seksuele aard, met als doel of gevolg dat de waardigheid van een persoon wordt aangetast, in het bijzonder als een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende situatie wordt gecreëerd.
Artikel 18. (01/06/2024- ...)
Er is sprake van een opdracht tot discrimineren bij elke handelswijze die erin bestaat wie ook opdracht te geven om een persoon, een groep, een gemeenschap of een van hun leden te discrimineren op grond van een of meer van de kenmerken, vermeld in artikel 15bis.
Artikel 19. (01/06/2024- ...)
Er is sprake van het weigeren van redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap als aanpassingen worden geweigerd die geen onevenredige belasting betekenen, of waarvan de belasting in voldoende mate wordt gecompenseerd door bestaande maatregelen. Als aanpassing wordt beschouwd, elke concrete maatregel, van materiële of immateriële aard, die de beperkende invloed van een onaangepaste omgeving op de participatie van een persoon met een handicap neutraliseert.
De redelijkheid van de aanpassing, vermeld in het eerste lid, wordt beoordeeld op basis van onder meer de volgende indicatoren:
1° de financiële impact van de aanpassing, waarbij rekening wordt gehouden met eventuele ondersteunende financiële tegemoetkomingen en de financiële draagkracht van degene op wie de aanpassingsplicht rust;
2° de organisatorische impact van de aanpassing;
3° de te verwachten frequentie en duur van het gebruik van de aanpassing door personen met een handicap;
4° de impact van de aanpassing op de levenskwaliteit van een daadwerkelijke of potentiële gebruiker met een handicap of daadwerkelijke of potentiële gebruikers met een handicap;
5° de impact van de aanpassing op de omgeving en op andere gebruikers;
6° het ontbreken van gelijkwaardige alternatieven;
7° het verzuim van voor de hand liggende of wettelijk verplichte normen.
Artikel 20. (01/06/2024- ...)
Binnen de grenzen van de aan de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest toegewezen bevoegdheden is elke vorm van discriminatie verboden, zowel in de overheidssector, als in de particuliere sector, met inbegrip van overheidsinstanties, met betrekking tot :
1° de voorwaarden voor toegang tot arbeid in loondienst of als zelfstandige en tot een beroep, met inbegrip van de selectie- en aanstellingscriteria, ongeacht de tak van activiteit en op alle niveaus van de beroepshiërarchie, met inbegrip van bevorderingskansen, alsook de werkgelegenheids- en arbeidsvoorwaarden, met inbegrip van ontslag en beloning;
2° de toegang tot alle vormen en alle niveaus van beroepskeuzevoorlichting, beroepsopleiding, voortgezette beroepsopleiding en omscholing, met inbegrip van praktijkervaring;
3° de arbeidsbemiddeling en wedertewerkstelling;
4° de gezondheidszorg;
5° het onderwijs;
6° het aanbod van, de toegang tot, de levering en het genot van goederen en diensten die publiekelijk beschikbaar zijn - al dan niet tegen betaling -, met inbegrip van huisvesting, mobiliteit, onderwijs, sport en energie, alsook bij het sluiten, uitvoeren of beëindigen van overeenkomsten ter zake;
7° de sociale voordelen en sociale bescherming;
8° de toegang tot en de deelname aan een economische, sociale, culturele of politieke activiteit die buiten de privésfeer worden aangeboden.
Onder de term `beloning' uit het eerste lid, 1°, wordt het volgende begrepen : het gewone basis- of minimumloon of -salaris en alle overige voordelen in geld of in natura die de werknemer direct of indirect, uit hoofde van zijn arbeidsbetrekking, van zijn werkgever ontvangt.
De bepalingen van dit decreet zijn van toepassing op discriminatie op het gebied van arbeidsbetrekkingen als vermeld in het eerste lid, 1° tot en met 3°, als het decreet van 8 mei 2002 houdende evenredige participatie op de arbeidsmarkt niet voorziet in een ruimere rechtsbescherming voor de benadeelde persoon.
Wanneer voor de vaststelling van de beloning gebruik gemaakt wordt van een systeem van werkclassificatie, moet dit systeem berusten op criteria die voor mannelijke en vrouwelijke werknemers hetzelfde zijn, en zodanig zijn opgezet dat elke discriminatie op grond van geslacht is uitgesloten.
Artikel 21. (03/10/2008- ...)
§ 1. Een situatie waarbij iemand op grond van een of meer, werkelijke of vermeende, eigen of bij associatie toegekende, beschermde kenmerken, minder gunstig wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, geeft nooit aanleiding tot de vaststelling van enige vorm van discriminatie die door dit decreet verboden wordt als die situatie wordt voorzien door of krachtens een decreet, of voortvloeit uit de toepassing ervan.
§ 2. Een situatie waarbij een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelswijze iemand met een beschermd kenmerk kan benadelen, geeft nooit aanleiding tot de vaststelling van enige vorm van discriminatie die door dit decreet verboden wordt als die situatie wordt voorzien door of krachtens een decreet, of voortvloeit uit de toepassing ervan.
§ 3. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder een decreet ook een wet verstaan die een situatie, zoals bepaald in § 1 tot en met § 2, voorziet, in aangelegenheden die thans tot de bevoegdheid van de gewesten of gemeenschappen behoren.
Artikel 22. (03/10/2008- ...)
De bepalingen betreffende de bescherming van de zwangerschap en het moederschap kunnen niet beschouwd worden als een vorm van discriminatie en worden door dit decreet onverlet gelaten.
Artikel 22bis. (01/06/2024- ...)
Een ouder, pleegouder, voogd of mantelzorger die zich in een arbeidsbetrekking bevindt en die verlof heeft in het kader van gezinsverantwoordelijkheden, als vermeld in artikel 15bis, §1, heeft het recht om onder voor haar/hem niet minder gunstige voorwaarden en omstandigheden naar haar/zijn functie of een gelijkwaardige functie terug te keren en te profiteren van elke verbetering van de arbeidsvoorwaarden waarop zij/hij tijdens haar/zijn afwezigheid aanspraak kan maken.
Artikel 23. (03/10/2008- ...)
Als iemand op grond van leeftijd ongunstiger wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld op het gebied van de arbeidsbetrekkingen in de zin van artikel 20, punt 1° tot en met 3°, is er sprake van een discriminatie in de zin van artikel 16, § 1, tenzij die ongunstige behandeling objectief en redelijk wordt gerechtvaardigd door een legitiem doel, met inbegrip van legitieme doelstellingen van het beleid op het terrein van de werkgelegenheid, de arbeidsmarkt of de beroepsopleiding, en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.
Dergelijke verschillen in behandeling kunnen onder meer omvatten :
1° het creëren van bijzondere voorwaarden voor toegang tot arbeid en beroepsopleiding, van bijzondere arbeidsvoorwaarden en arbeidsomstandigheden, met inbegrip van voorwaarden voor ontslag en beloning voor jongeren, oudere werknemers en werknemers met personen ten laste, teneinde hun opneming in het arbeidsproces te bevorderen, en hun bescherming te verzekeren;
2° de vaststelling van minimumvoorwaarden met betrekking tot leeftijd, beroepservaring of anciënniteit in een functie voor toegang tot de arbeid of bepaalde daaraan verbonden voordelen;
3° de vaststelling van een maximumleeftijd voor aanwerving, gebaseerd op de opleidingseisen voor de functie in kwestie, of gebaseerd op de noodzaak van een redelijk aantal arbeidsjaren voorafgaand aan pensionering.
Artikel 24. (01/06/2024- ...)
§ 1. Als iemand op grond van zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, of etnische of nationale afstamming ongunstiger wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, op de gebieden, vermeld in artikel 20, eerste lid, 4°, 5°, 6° en 7° , is er sprake van directe discriminatie in de zin van artikel 16, § 1.
§ 2. Als iemand op grond van geslacht ongunstiger wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, op de gebieden vermeld in artikel 20, eerste lid, 6° en 7°, is er sprake van directe discriminatie in de zin van artikel 16, § 1.
In afwijking van het eerste lid is er geen sprake van directe discriminatie in de zin van artikel 16, §1, in het gebied, vermeld in artikel 20, eerste lid, 6°, indien het aanbod ervan, de toegang tot of de levering ervan aan, uitsluitend of hoofdzakelijk, leden van een bepaald geslacht door een legitiem doel wordt gerechtvaardigd en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.
Artikel 25. (01/06/2024- ...)
Als iemand op grond van geslacht, seksuele oriëntatie, geloof of levensbeschouwing, handicap, zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, nationale of etnische afstamming ongunstiger wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, op het gebied van de arbeidsbetrekkingen in de zin van artikel 20, eerste lid, 1° tot en met 3°, is er sprake van directe discriminatie.
Onverminderd artikel 20, derde lid, geldt dat er geen sprake is van directe discriminatie als het kenmerk als bedoeld in het eerste lid vanwege de aard van de specifieke beroepsactiviteiten of de context waarin die worden uitgevoerd, een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste vormt, en op voorwaarde dat het doel legitiem is en het vereiste passend en noodzakelijk is.
Artikel 25bis. (01/06/2024- ...)
Als de ongunstigere behandeling wegens een of meer van de beschermde kenmerken, vermeld in artikel 15bis, raakt aan meerdere gebieden als vermeld in artikel 20, eerste lid, geldt de rechtvaardigingsregeling die de sterkste rechtsbescherming biedt aan de benadeelde persoon.
Artikel 25ter. (01/06/2024- ...)
Als iemand op grond van geloof of levensbeschouwing ongunstiger wordt behandeld dan iemand anders in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld, in de gebieden, vermeld in artikel 20, eerste lid, is er geen sprake van discriminatie in hoofde van publieke of particuliere organisaties waarvan de grondslag op geloof of levensbeschouwing is gebaseerd, op voorwaarde dat het geloof of de levensbeschouwing vanwege de activiteiten die worden ontwikkeld in de voormelde gebieden of de context waarin die worden uitgeoefend een wezenlijke, legitieme en gerechtvaardigde voorwaarde vormt gezien de grondslag van de organisatie. Dat verschil in behandeling kan geen discriminatie rechtvaardigen die op een andere grond gebaseerd is.
Als de bepalingen van dit decreet voor het overige worden geëerbiedigd, laat dit decreet het recht van publieke of particuliere organisaties waarvan de grondslag op geloof of levensbeschouwing is gebaseerd, onverlet om van personen die voor hen werkzaam zijn een houding van goede trouw en loyaliteit aan de grondslag van de organisatie te verlangen.
Artikel 26. (01/06/2024- ...)
Dit decreet belet niet dat om volledige gelijkheid te waarborgen, tijdelijk specifieke maatregelen worden gehandhaafd of getroffen om een kennelijke ongelijkheid te compenseren die verband houdt met een van de kenmerken, vermeld in artikel 15bis, of een combinatie van die kenmerken, voor zover die maatregelen objectief worden gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.
Met behoud van de toepassing van de voorwaarden, vermeld in het eerste lid, kan de Vlaamse Regering, in het algemeen of voor welbepaalde domeinen of beschermde kenmerken, nader bepalen in welke situaties en onder welke voorwaarden een tijdelijke specifieke maatregel gehandhaafd of getroffen kan worden.
Artikel 26bis. (01/06/2024- ...)
§1. Elke persoon die onderworpen is aan het discriminatieverbod, vermeld in dit decreet, neemt passende maatregelen om het aanvragen van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 19, te faciliteren, zoals het ter beschikking stellen van een aanvraagformulier dat ook elektronisch kan worden ingevuld, zonder dat andere communicatiemiddelen worden uitgesloten. De Vlaamse Regering stelt een model vast van het voormelde aanvraagformulier.
De persoon, vermeld in het eerste lid, verstrekt de aanvrager van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 19, zo spoedig mogelijk en in ieder geval binnen dertig dagen nadat die persoon de voormelde aanvraag heeft ontvangen, informatie over het gevolg dat aan de aanvraag is gegeven.
§2. In uitzonderlijke gevallen en als dat nodig is, kan de termijn, vermeld in paragraaf 1, tweede lid, met dertig dagen worden verlengd. De aanvrager wordt binnen de termijn, vermeld in paragraaf 1, tweede lid, op de hoogte gebracht van de voormelde verlenging en van de reden of redenen daarvoor.
§3. Als de aanvraag van redelijke aanpassingen, vermeld in paragraaf 1, op het eerste gezicht buitensporig is of op een te algemene wijze is geformuleerd om ze te kunnen onderzoeken, vraagt de persoon, vermeld in paragraaf 1, eerste lid, zo spoedig mogelijk en uiterlijk binnen de termijn, vermeld in paragraaf 1, tweede lid, aan de aanvrager om zijn aanvraag te specificeren of te vervolledigen. De persoon, vermeld in paragraaf 1, eerste lid, motiveert dat verzoek en geeft, als dat mogelijk is, aan welke bijkomende gegevens nodig zijn om de aanvraag te kunnen onderzoeken. Een nieuwe termijn van dertig dagen begint te lopen vanaf het moment dat de aanvrager zijn aanvraag gespecificeerd of vervolledigd heeft.
Artikel 26ter. (01/06/2024- ...)
Als de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, beslist om de aanvraag van redelijke aanpassingen, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, volledig of gedeeltelijk in te willigen, voert hij die beslissing zo spoedig mogelijk uit, uiterlijk binnen zestig dagen vanaf de dag waarop de voormelde beslissing is genomen.
Als de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, oordeelt dat hij meer tijd nodig heeft om zijn beslissing uit te voeren, kan hij de termijn, vermeld in het eerste lid, verlengen met dertig dagen. De aanvrager van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 19, wordt binnen de termijn, vermeld in het eerste lid, op de hoogte gebracht van een dergelijke verlenging en van de reden of redenen daarvoor.
Artikel 26quater. (01/06/2024- ...)
Als de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, de aanvraag van redelijke aanpassingen, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, volledig of gedeeltelijk afwijst, deelt hij de aanvrager de redenen voor die afwijzing mee en informeert hij hem over de mogelijkheid om klacht in te dienen bij het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut en een vordering in te stellen bij de rechter conform afdeling V van dit decreet.
Als de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, geen beslissing meedeelt aan de aanvrager van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 19 binnen de termijnen, vermeld in artikel 26bis, wordt de aanvraag van redelijke aanpassingen, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, geacht te zijn afgewezen en heeft de aanvrager het recht om klacht in te dienen bij het voormelde Vlaams Mensenrechteninstituut en een vordering in te stellen bij de rechter conform afdeling V van dit decreet.
Artikel 26quinquies. (01/06/2024- ...)
Het verstrekken van de informatie, vermeld in deze afdeling, en het treffen van de redelijke aanpassingen, vermeld in artikel 19, is kosteloos voor de aanvrager van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 19. Als aanvragen van redelijke aanpassingen als vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, kennelijk ongegrond of buitensporig zijn, onder andere door het repetitieve karakter ervan, kan de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, een van de volgende beslissingen nemen:
1° beslissen om een redelijke vergoeding aan te rekenen in het licht van de administratieve kosten waarmee het beantwoorden van de aanvragen gepaard gaat;
2° beslissen om de aanvragen niet te beantwoorden.
Het is aan de persoon, vermeld in artikel 26bis, §1, eerste lid, om de kennelijk ongegronde of buitensporige aard van de aanvraag, vermeld in het eerste lid, aan te tonen.
Artikel 26sexies. (01/06/2024- ...)
Deze afdeling doet geen afbreuk aan decretale bepalingen die in een ruimere rechtsbescherming voorzien voor personen met een handicap.
Artikel 27. (03/10/2008- ...)
§ 1. De bepalingen die strijdig zijn met dit decreet en de bepalingen volgens welke een of meer contracterende partijen afzien van de rechten die door dit decreet gewaarborgd worden, zijn nietig.
§ 2. Onder bepalingen in de zin van § 1 worden verstaan, bestuursrechtelijke bepalingen, bepalingen, opgenomen in individuele of collectieve overeenkomsten of reglementen, en de bepalingen, opgenomen in eenzijdig uitgevaardigde documenten.
Artikel 27bis. (01/06/2024- ...)
Als een ongunstige behandeling gebaseerd is op meerdere beschermde kenmerken als vermeld in artikel 15bis wordt bij de beoordeling van die ongunstige behandeling rekening gehouden met de omstandigheid dat meerdere beschermde kenmerken aan de orde zijn, en met de bijzondere kwetsbaarheid van de benadeelde persoon die daaruit kan voortvloeien.
Artikel 28. (01/06/2024- ...)
§ 1. In geval van discriminatie kan het slachtoffer een schadevergoeding vorderen overeenkomstig het contractuele of buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht.
Als het slachtoffer een schadevergoeding vordert, en de rechter discriminatie vaststelt, moet de persoon die het discriminatieverbod heeft geschonden, aan het slachtoffer een vergoeding betalen die naar keuze van het slachtoffer, gelijk is hetzij aan een forfaitair bedrag zoals uiteengezet in § 2, hetzij aan de werkelijk door het slachtoffer geleden schade. In het laatstgenoemde geval moet het slachtoffer de omvang van de geleden schade bewijzen.
§ 2. De forfaitaire schadevergoeding, vermeld in paragraaf 1, wordt als volgt bepaald :
1° als het slachtoffer morele en materiële schadevergoeding vordert wegens discriminatie in het kader van de arbeidsbetrekkingen als vermeld in artikel 20, eerste lid, 1° tot en met 3°, is de forfaitaire schadevergoeding voor materiële en morele schade gelijk aan de brutobeloning voor zes maanden. Als de materiële schade die voortvloeit uit een discriminatie in het kader van de arbeidsbetrekkingen als vermeld in artikel 20, eerste lid, 1° tot en met 3°, echter hersteld kan worden via de toepassing van de nietigheidssanctie, vastgesteld in artikel 27, wordt de forfaitaire schadevergoeding vastgesteld volgens de bepalingen van punt 2°;
2° in alle andere gevallen dan de gevallen, vermeld in punt 1°, bedraagt de forfaitaire vergoeding van de morele schade die is geleden door een feit van discriminatie, 1950 euro.
Op verzoek van een van de partijen, kan de rechter bij een met bijzondere redenen omklede beslissing de forfaitaire schadevergoeding, vermeld in het eerste lid, 1°, verminderen tot drie maanden brutobeloning of verhogen tot negen maanden brutobeloning.
Op verzoek van een van de partijen kan de rechter bij een met bijzondere redenen omklede beslissing de forfaitaire schadevergoeding, vermeld in het eerste lid, 2°, verminderen naar een bedrag van 1000 euro of verhogen naar een bedrag van 3900 euro.
Bij de beslissing, vermeld in het tweede en derde lid, houdt de rechter rekening met de volgende elementen:
1° de aard, de ernst en de duur van de inbreuk op het discriminatieverbod;
2° het eenmalige of repetitieve karakter van de discriminatie ten aanzien van het slachtoffer;
3° de kwetsbaarheid van het slachtoffer;
4° de maatregelen die de verweerder heeft genomen om de schade te beperken die het slachtoffer heeft geleden;
5° de opzettelijke of nalatige aard van de inbreuk op het discriminatieverbod; 6° elke andere omstandigheid die maakt dat de morele schade die het slachtoffer heeft geleden, ernstiger of minder ernstig is dan gemiddeld.
De bedragen van de forfaitaire schadevergoeding, vermeld in het eerste lid, 2°, en het derde lid, zijn gekoppeld aan de schommelingen van het algemene indexcijfer van de consumptieprijzen van het Rijk. De bedragen worden jaarlijks op 1 januari aangepast op basis van een coëfficiënt die verkregen wordt door het gemiddelde van de maandelijkse indexcijfers van het voorafgaande jaar te delen door het gemiddelde van de indexcijfers van het jaar 2022. Het gemiddelde van de maandelijkse indexcijfers wordt afgerond op het hogere of lagere honderdste naargelang het cijfer van de duizendsten al of niet vijf bereikt, en de coëfficiënt wordt afgerond op het hogere of lagere tienduizendste naargelang het cijfer van de honderdduizendsten al of niet vijf bereikt. Na de toepassing van de coëfficiënt wordt het bedrag afgerond op het hogere of lagere honderdste naargelang het cijfer van de duizendsten al of niet vijf bereikt. De Vlaamse Regering kan de nadere regels bepalen van de bekendmaking van de voormelde aanpassing.
Artikel 29. (01/06/2024- ...)
§1. Op verzoek van de persoon die meent het slachtoffer te zijn van discriminatie of op verzoek van een van de rechtspersonen, verenigingen of organisaties, vermeld in artikel 41, stelt de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg of, naargelang van de aard van de daad, de voorzitter van de arbeidsrechtbank of van de rechtbank van koophandel, het bestaan vast van een zelfs onder het strafrecht vallende daad waardoor de bepalingen van dit decreet worden overtreden en beveelt hij de staking ervan.
De voorzitter van de rechtbank heeft de mogelijkheid om positieve maatregelen op te leggen met het oog op de beëindiging van de overtreding van de bepalingen van dit decreet of het voorkomen van de herhaling van gelijkaardige daden die een overtreding van de bepalingen van dit decreet vormen. De voorzitter van de rechtbank kan daarbij een termijn opleggen waarbinnen de opgelegde positieve maatregelen uitgevoerd moeten worden.
De voorzitter van de rechtbank kan de opheffing van de staking bevelen zodra bewezen is dat een einde is gemaakt aan de overtreding.
§2. Op verzoek van het slachtoffer kent de voorzitter van de rechtbank de forfaitaire schadevergoeding, vermeld in artikel 28, § 2, aan het slachtoffer toe.
§2bis. De voorzitter van de rechtbank kan overeenkomstig artikel 27 de nietigheid uitspreken van bepalingen die strijdig zijn met dit decreet en de bepalingen volgens welke een of meer contracterende partijen afzien van de rechten die door dit decreet gewaarborgd worden.
§3. De voorzitter van de rechtbank kan bevelen dat zijn beslissing of de samenvatting die hij opstelt, wordt aangeplakt tijdens de door hem bepaalde termijn, zowel buiten als binnen de inrichtingen van de overtreder of de lokalen die hem toebehoren, en dat zijn vonnis of de samenvatting ervan in kranten of op enige andere wijze wordt bekendgemaakt. De overtreder moet de kosten daarvan dragen.
De maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, mogen evenwel slechts worden opgelegd als en in de mate dat de voorzitter van de rechtbank deze passend en noodzakelijk acht in het licht van een of meer van de volgende doeleinden:
1° het slachtoffer van de discriminatie genoegdoening verschaffen voor de geleden morele schade;
2° de verweerder ertoe aanzetten zijn discriminerend gedrag te stoppen of niet te herhalen;
3° andere door de vastgestelde discriminatie benadeelde personen kennis laten nemen van de vastgestelde inbreuk zodat zij in voorkomend geval hun rechten jegens de betrokken overtreder kunnen doen gelden;
4° andere rechtsonderhorigen ervan op de hoogte stellen welke gedragingen hen aan sancties kunnen blootstellen;
5° het publiek zo ruim mogelijk kennis laten nemen van de beslissing en de gronden waarop die is gebaseerd.
De voorzitter van de rechtbank kan de maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, niet bevelen zonder de partijen daarover te hebben gehoord.
De maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, worden uitgevoerd met inachtneming van de voorschriften inzake pseudonimisering vermeld in artikel 782, §5, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek, tenzij de voorzitter van de rechtbank op uitdrukkelijk verzoek van de betrokken natuurlijke persoon anders beslist.
§4. De vordering wordt ingesteld en behandeld zoals in kort geding.
Ze wordt ingesteld bij verzoekschrift, dat in vier exemplaren wordt neergelegd op de griffie van de bevoegde rechtbank of bij een ter post aangetekende brief verzonden aan die griffie.
Het verzoekschrift vermeldt de volgende gegevens :
1° de dag, de maand en het jaar;
2° de voornamen en de achternaam, het beroep en de woonplaats van de verzoeker;
3° de naam en het adres van de natuurlijke persoon of de rechtspersoon tegen wie de vordering wordt ingesteld;
4° het onderwerp en de uiteenzetting van de middelen van de vordering.
De griffier van de rechtbank waarschuwt onverwijld de tegenpartij bij gerechtsbrief en nodigt haar uit te verschijnen op zijn vroegst drie dagen en uiterlijk acht dagen na het verzenden van de gerechtsbrief, waarbij een exemplaar van het verzoekschrift is gevoegd.
Over de vordering wordt uitspraak gedaan niettegenstaande vervolging wegens dezelfde feiten voor enig ander strafgerecht.
Als een vordering tot staking is ingesteld van feiten die bij de strafrechter aanhangig gemaakt zijn, wordt over de strafvervolging pas uitspraak gedaan nadat over de vordering tot staking een in kracht van gewijsde getreden beslissing genomen is. Tijdens de opschorting is de verjaring van de strafvordering geschorst.
Het vonnis is uitvoerbaar bij voorraad, niettegenstaande enig rechtsmiddel en zonder enige zekerheidsstelling. Het wordt door de griffier van de rechtbank onverwijld meegedeeld aan alle partijen en aan de procureur des Konings. Het vonnis wordt daarnaast binnen acht dagen te rekenen vanaf de uitspraak ter kennis gebracht aan het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut, door de griffier van de rechtbank.
Artikel 30. (01/06/2024- ...)
De rechter kan op verzoek van het slachtoffer van de discriminatie of van een van de rechtspersonen, verenigingen of organisaties, vermeld in artikel 41 van dit decreet, diegene die de discriminatie heeft gepleegd, veroordelen tot de betaling van een dwangsom als aan die discriminatie geen einde is gemaakt. De rechter doet uitspraak overeenkomstig artikel 1385bis tot en met 1385nonies van het Gerechtelijk Wetboek.
Artikel 31. (01/06/2024- ...)
Met gevangenisstraf van een maand tot een jaar en met geldboete van vijftig euro tot duizend euro of met een van die straffen alleen wordt gestraft :
1° hij die in de omstandigheden, vermeld in artikel 444 van het Strafwetboek, met de bijzondere wil om zulks te doen, aanzet tot opzettelijke discriminatie, haat of geweld jegens een persoon wegens een of meer van de beschermde kenmerken, vermeld in artikel 15bis;
2° hij die in de omstandigheden genoemd in artikel 444 van het Strafwetboek, met de bijzondere wil om zulks te doen, aanzet tot opzettelijke discriminatie, haat of geweld jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan, wegens een of meer van de beschermde kenmerken, vermeld in artikel 15bis.
Artikel 32. (03/10/2008- ...)
Met gevangenisstraf van twee maanden tot twee jaar wordt gestraft, ieder openbaar officier of ambtenaar, iedere drager of agent van het openbaar gezag of van de openbare macht die in de uitoefening van zijn ambt een persoon discrimineert wegens een of meer van de beschermde kenmerken.
Dezelfde straffen worden toegepast als de feiten begaan zijn jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan, wegens een of meer van de beschermde kenmerken.
Als de verdachte bewijst dat hij heeft gehandeld op bevel van zijn meerderen, in zaken die tot hun bevoegdheid behoren en waarin hij hen als ondergeschikte gehoorzaamheid verschuldigd was, worden de straffen alleen toegepast op de meerderen die het bevel hebben gegeven.
Als de openbare officieren of ambtenaren die beticht worden de bovengenoemde daden van discriminatie bevolen, toegelaten of vergemakkelijkt te hebben, beweren dat hun handtekening bij verrassing is verkregen, zijn zij verplicht de daad in voorkomend geval te doen ophouden en de schuldige aan te geven, anders worden zij zelf vervolgd.
Als een van de bovengenoemde daden van discriminatie is gepleegd door middel van de valse handtekening van een openbaar ambtenaar, worden de daders van de valsheid en personen die er kwaadwillig of bedrieglijk gebruik van maken, gestraft met opsluiting van tien jaar tot vijftien jaar.
Artikel 33. (03/10/2008- ...)
Met gevangenisstraf van een maand tot een jaar en met geldboete van vijftig euro tot duizend euro of met een van die straffen alleen wordt gestraft, elke persoon die zich niet voegt naar een vonnis of een arrest dat, als gevolg van een vordering tot staking, overeenkomstig artikel 29 werd gewezen.
Artikel 34. (03/10/2008- ...)
In geval van een inbreuk op artikelen 31, 32 of 33, kan de veroordeelde bovendien overeenkomstig artikel 33 van het Strafwetboek tot de ontzetting worden veroordeeld.
Artikel 35. (03/10/2008- ...)
Alle bepalingen van boek I van het Strafwetboek, hoofdstuk VII en artikel 85 niet uitgezonderd, zijn van toepassing op de misdrijven, vermeld in dit decreet.
Artikel 35bis. (01/06/2024- ...)
De rechtsvorderingen op grond van dit decreet verjaren na vijf jaar vanaf de dag waarop ze zijn ontstaan. Bij voortdurende of voortgezette discriminaties gaat de voormelde termijn in op het ogenblik dat de wederrechtelijke toestand ophoudt te bestaan.
De verjaring wordt geschorst zolang een klacht over het voorwerp van de rechtsvordering in behandeling is bij het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut, en wordt gestuit conform artikel 2244 tot en met 2250 van het oud Burgerlijk Wetboek.
Artikel 35ter. (01/06/2024- ...)
De rechter kan bevelen dat zijn beslissing of de samenvatting die hij opstelt op grond van dit decreet, wordt aangeplakt tijdens de door hem bepaalde termijn, zowel buiten als binnen de inrichtingen van de overtreder of de lokalen die
hem toebehoren, en dat zijn vonnis of arrest of de samenvatting ervan in kranten of op enige andere wijze wordt bekendgemaakt. De overtreder moet de kosten daarvan dragen.
De maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, mogen evenwel slechts worden opgelegd als en in de mate dat de rechter deze passend en noodzakelijk acht in het licht van een of meer van de volgende doeleinden:
1° het slachtoffer van de discriminatie genoegdoening verschaffen voor de geleden morele schade;
2° de verweerder ertoe aanzetten zijn discriminerend gedrag te stoppen of niet te herhalen;
3° andere door de vastgestelde discriminatie benadeelde personen kennis laten nemen van de vastgestelde inbreuk zodat zij in voorkomend geval hun rechten jegens de betrokken overtreder kunnen doen gelden;
4° andere rechtsonderhorigen ervan op de hoogte stellen welke gedragingen hen aan sancties kunnen blootstellen;
5° het publiek zo ruim mogelijk kennis laten nemen van de beslissing en de gronden waarop deze is gebaseerd.
De rechter kan de maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, niet bevelen zonder de partijen daarover te hebben gehoord.
De maatregelen van openbaarmaking, vermeld in het eerste lid, worden uitgevoerd met inachtneming van de voorschriften inzake pseudonimisering, vermeld in artikel 782, §5, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek tenzij de rechter op uitdrukkelijk verzoek van de betrokken natuurlijke persoon anders beslist.
Elk vonnis of arrest dat door de hoven en rechtbanken wordt gewezen op grond van dit decreet wordt binnen acht dagen te rekenen vanaf de uitspraak ter kennis gebracht aan het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut, door de griffier van het betrokken rechtscollege.
Bovendien licht de griffier van het hof of de rechtbank waar een beroep, verzet of derdenverzet, is ingesteld tegen een vonnis of arrest als vermeld in het vijfde lid, onverwijld het voormelde Vlaams Mensenrechteninstituut in.
Artikel 36. (01/06/2024- ...)
§1. Als een persoon of een van de rechtspersonen, verenigingen of organisaties, vermeld in artikel 41, in een burgerrechtelijke procedure voor een bevoegd gerecht of in een procedure voor de geschillenkamer van het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut, de schending inroept van dit decreet en feiten aanvoert die het bestaan van een discriminatie kunnen doen vermoeden, valt de bewijslast dat er geen discriminatie is, ten laste van de verweerder.
§2. Onder feiten die het bestaan van een directe discriminatie op grond van een beschermd kenmerk kunnen doen vermoeden, wordt onder meer, doch niet uitsluitend, begrepen :
1° de gegevens waaruit een bepaald patroon van ongunstige behandeling blijkt ten aanzien van personen die drager zijn van een of meer welbepaalde beschermde kenmerken, onder meer via verschillende, los van elkaar staande meldingen, die bij het Vlaams Mensenrechteninstituut of bij een van de rechtspersonen, verenigingen of organisaties, vermeld in artikel 41 van dit decreet, werden gedaan;
2° de gegevens waaruit blijkt dat de situatie van het slachtoffer van de ongunstiger behandeling, vergelijkbaar is met de situatie van de referentiepersoon.
§3. Onder feiten die het bestaan van een indirecte discriminatie op grond van een beschermd kenmerk kunnen doen vermoeden, wordt onder andere, doch niet uitsluitend, begrepen :
1° algemene statistieken over de situatie van de groep waartoe het slachtoffer van de discriminatie behoort of feiten van algemene bekendheid;
2° het gebruik van een intrinsiek verdacht criterium van onderscheid;
3° elementair statistisch materiaal waaruit een ongunstige behandeling blijkt.
§4. Het aanvoeren van feiten die het bestaan van een discriminatie kunnen doen vermoeden, vereist geen bewijs van opzet of enige andere specifieke drijfveer van de verweerder.
Artikel 37. (01/06/2024- ...)
§1. Als door of ten voordele van een persoon een melding wordt gedaan, een klacht wordt ingediend of een rechtsvordering wordt ingesteld, die gericht is op het doen naleven van dit decreet, dan mogen zij die het voorwerp zijn van die melding, klacht of rechtsvordering geen nadelige maatregelen treffen ten aanzien van die persoon, behalve om redenen die vreemd zijn aan die melding, klacht of rechtsvordering, of aan de inhoud ervan.
§2. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder melding, klacht of rechtsvordering begrepen:
1° een melding die de betrokkene heeft gedaan of een klacht die de betrokkene heeft ingediend bij de instantie of organisatie waar de discriminatie plaatsvond of bij de ambtenaren die krachtens artikel 39 van dit decreet belast zijn met het toezicht op de uitvoering van dit decreet en de uitvoeringsbesluiten ervan;
2° een melding die de betrokkene heeft gedaan of een klacht die de betrokkene heeft ingediend bij het Vlaams Mensenrechteninstituut, vermeld in het decreet van 28 oktober 2022 tot oprichting van een Vlaams Mensenrechteninstituut, of bij een rechtspersoon, vereniging of organisatie als vermeld in artikel 41 van dit decreet;
3° een melding die gedaan is of klacht die ingediend is ten voordele van de betrokkene door een rechtspersoon, vereniging of organisatie als vermeld in artikel 41 van dit decreet, bij de instantie of organisatie waar de discriminatie plaatsvond;
4° een melding gedaan of een klacht ingediend bij een dienst belast met het toezicht op de handelingen en de werking van administratieve overheden of bestuursinstanties of die optreedt met het oog op buitengerechtelijke geschillenbehandeling;
5° een aangifte gedaan bij de politiediensten, een klacht met burgerlijke partijstelling ingediend bij de onderzoeksrechter, of een kennisgave aan de procureur des Konings;
6° een rechtsvordering die de betrokkene heeft ingesteld;
7° een rechtsvordering die ingesteld is ten voordele van de betrokkene door een rechtspersoon, vereniging of organisatie als vermeld in artikel 41 van dit decreet.
§3. Om de bescherming, vermeld in paragraaf 1, te genieten moet de persoon op wie de vermeende inbreuk betrekking heeft aantonen dat er een melding werd gedaan of een klacht werd ingediend of een rechtsvordering werd ingesteld omwille van een inbreuk op dit decreet. Dit bewijs kan met elk rechtsmiddel geleverd worden.
Wanneer een persoon, binnen twaalf maanden nadat die kennis had van de melding of de klacht of nadat die redelijkerwijs kennis kon hebben van deze acties, een nadelige maatregel treft ten aanzien van de persoon op wie de vermeende inbreuk betrekking heeft, valt de bewijslast dat de nadelige maatregel geen verband houdt met de melding of de klacht, of met de inhoud ervan, ten laste van de persoon die de nadelige maatregel heeft getroffen.
Deze bewijslast valt eveneens ten laste van diegene tegen wie de rechtsvordering werd ingesteld wanneer de nadelige maatregel werd genomen nadat de rechtsvordering werd ingesteld en dit tot drie maanden na de dag waarop de rechterlijke beslissing in kracht van gewijsde is getreden.
Wanneer de persoon op wie de vermeende inbreuk betrekking heeft een melding doet, een klacht indient of een rechtsvordering instelt of wanneer een persoon, vermeld in artikel 38, de in dat artikel bedoelde handelingen stelt, kan die daarvan een schriftelijk en gedateerd bewijs vragen bij de instantie, rechtspersoon, vereniging of organisatie, vermeld in paragraaf 2.
Dit schriftelijke bewijs, verstrekt door de instantie, rechtspersoon, vereniging of organisatie, vermeld in het derde lid, bevat de identiteit van de persoon, de ondernomen acties, de datum van de actie en de datum waarop het bewijs werd gevraagd.
§4. Als ten aanzien van een persoon, in strijd met paragraaf 1, nadelige maatregelen worden getroffen, dan verzoekt die persoon of de rechtspersonen, verenigingen of organisaties in de zin van artikel 41 tot opheffing of intrekking van die maatregelen.
Het verzoek wordt gedaan met een aangetekende brief binnen dertig dagen na de dag waarop de nadelige behandeling zich heeft voorgedaan. De persoon die de nadelige maatregelen trof, moet zich binnen dertig dagen na de kennisgeving van de brief over het verzoek uitspreken.
De persoon die de nadelige maatregelen trof, moet die maatregelen opheffen of intrekken en degene ten aanzien van wie de nadelige maatregelen getroffen werden, vergoeden voor de periode waarin die laatste aan de maatregelen onderworpen was.
§5. Als de nadelige maatregelen na het verzoek, vermeld in paragraaf 4, niet worden opgeheven of ingetrokken, en als er geoordeeld werd dat de nadelige behandeling indruist tegen de bepalingen van paragraaf 1, dan moet de persoon die de maatregelen trof aan de persoon ten aanzien van wie de maatregelen getroffen werden een vergoeding betalen die, naar keuze van de eerste persoon, gelijk is aan de forfaitaire schadevergoeding, vermeld in artikel 28, § 2, hetzij gelijk is aan de schade die de persoon ten aanzien van wie de nadelige maatregelen werden getroffen, heeft geleden. In het laatstgenoemde geval moet de persoon ten aanzien van wie de nadelige maatregelen getroffen werden, de omvang van de geleden schade bewijzen.
De schadevergoeding bedoeld in deze paragraaf kan gecumuleerd worden met de schadevergoedingen wegens discriminatie voorzien in artikel 28, §2.
§6. De persoon die de nadelige maatregelen getroffen heeft, is verplicht dezelfde vergoeding uit te betalen, zonder dat de persoon ten aanzien van wie de nadelige maatregelen getroffen werden, of de rechtspersonen, verenigingen of organisaties in de zin van artikel 41, het verzoek, vermeld in paragraaf 4, moet indienen :
1° als het bevoegde rechtscollege de feiten van discriminatie die het voorwerp uitmaakten van de melding, bewezen acht;
2° als de persoon ten aanzien van wie de nadelige maatregelen getroffen werden, de rechtsverhouding verbreekt met de persoon die de nadelige maatregelen trof, omdat het gedrag van de laatstgenoemde in strijd is met de bepalingen van paragraaf 1, wat volgens eerstgenoemde een reden is om de rechtsverhouding zonder opzegging of voor het verstrijken ervan te verbreken;
3° als de persoon die de nadelige maatregelen trof, de rechtsverhouding heeft beëindigd om een dringende reden, op voorwaarde dat het bevoegde rechtsorgaan die dringende reden voor ongegrond houdt en in strijd acht met de bepalingen van paragraaf 1.
De schadevergoeding bedoeld in deze paragraaf kan gecumuleerd worden met de schadevergoedingen wegens discriminatie voorzien in artikel 28, §2.
Artikel 38. (09/04/2021- ...)
Personen die aan een slachtoffer van discriminatie steun verlenen door het slachtoffer te verdedigen of te vertegenwoordigen, of door voor het slachtoffer te getuigen, genieten dezelfde bescherming als de bescherming, vermeld in artikel 37.
Artikel 39. (03/10/2008- ...)
Onverminderd de bevoegdheden van de officieren van de federale politie houden de door de Vlaamse Regering aangewezen ambtenaren en beambten toezicht op de uitvoering van dit decreet en de uitvoeringsbesluiten ervan.
Artikel 40. (15/03/2023- ...)
...
Artikel 41. (01/06/2024- ...)
§1. Met toepassing van de voorwaarden, vermeld in artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek, kunnen alle rechtspersonen die de bescherming beogen van de rechten van de mens of fundamentele vrijheden zoals zij zijn erkend in de Grondwet en in de internationale instrumenten die België binden, in rechte optreden namens hun collectieve belang in alle geschillen waartoe dit decreet aanleiding kan geven.
§1bis. Alle privaatrechtelijke rechtspersonen die zich in hun statuten tot doel hebben gesteld het recht om niet gediscrimineerd te worden te verdedigen of discriminatie te bestrijden, kunnen namens en voor rekening van een persoon die meent te worden gediscrimineerd in rechte optreden in alle geschillen waartoe dit decreet aanleiding kan geven.
§2. In alle geschillen op het gebied van de arbeidsbetrekkingen, vermeld in artikel 20, eerste lid, 1° tot en met 3°, en in alle geschillen met betrekking tot arbeidsgerelateerde aspecten als vermeld in artikel 20, eerste lid, 7°, waartoe dit decreet aanleiding kan geven, kunnen de volgende verenigingen en organisaties in rechte optreden namens hun collectieve belang of in naam en voor rekening van een persoon die meent te worden gediscrimineerd :
1° de representatieve organisaties van werknemers, werkgevers, de middenstand en de landbouw die zitting hebben in de SERV-raad;
2° de representatieve werkgevers- en werknemersorganisaties, zoals bepaald in artikel 3 van de wet van 5 december 1968 betreffende de collectieve arbeidsovereenkomsten en de paritaire comités;
3° de representatieve organisaties in de zin van de wet van 19 december 1974 tot regeling van de betrekkingen tussen de overheid en de vakbonden van haar personeel;
4° de representatieve organisaties van de zelfstandigen.
§3. Als de vordering, vermeld in paragraaf 1bis of 2, wordt ingesteld in naam en voor rekening van een persoon die meent te worden gediscrimineerd, is die vordering alleen ontvankelijk met diens instemming.
Artikel 42. (07/07/2014- ...)
...
Artikel 43. (07/07/2014- ...)
...
Artikel 44. (03/10/2008- ...)
Artikel 578 van het Gerechtelijk Wetboek wordt aangevuld met een punt 18°, dat luidt als volgt :
« 18° van geschillen over discriminatie, in de zin van het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid. »
Artikel 45. (03/10/2008- ...)
Artikel 581 van hetzelfde wetboek wordt aangevuld met een punt 11°, dat luidt als volgt :
« 11° de geschillen over discriminatie, in de zin van het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid. »
Artikel 46. (03/10/2008- ...)
Artikel 585 van hetzelfde wetboek wordt aangevuld met een punt 10°, dat luidt als volgt :
« 10° over de vorderingen tot staking en hij legt de maatregelen van openbaarmaking van zijn beslissing op die hij nodig acht, krachtens artikel 30 van het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid. »
Artikel 47. (03/10/2008- ...)
Artikel 587bis van hetzelfde wetboek wordt aangevuld met een punt 3°, dat luidt als volgt :
« 3° over de vorderingen tot staking en hij legt de maatregelen van openbaarmaking van zijn beslissing op die hij nodig acht, krachtens artikel 30 van het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid. »
Artikel 48. (03/10/2008- ...)
Artikel 588 van hetzelfde wetboek wordt aangevuld met een punt 15°, dat luidt als volgt :
« 15° op de vorderingen tot staking en hij legt de maatregelen van openbaarmaking van zijn beslissing op die hij nodig acht, krachtens artikel 30 van het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid. »
Artikel 49. (11/04/2014- ...)
De Vlaamse Regering brengt jaarlijks, in het kader van de indiening van de beleidsbrief Gelijke Kansen, verslag uit aan het Vlaams Parlement over de toepassing van hoofdstuk III en IV.
Artikel 50. (03/10/2008- ...)
Het decreet van 13 mei 1997 houdende de opvolging van de resoluties van de Wereldvrouwenconferentie die van 4 tot 14 september 1995 in Peking heeft plaatsgehad wordt opgeheven.
Artikel 51. (03/10/2008- ...)
Artikel 6, § 2, 3°, 5°, 6° en 7°, artikel 40, artikel 42 en artikel 43 treden in werking op een door de Vlaamse Regering te bepalen datum.
Vlaamse Codex, officiële website van de Vlaamse Overheid - https://codex.vlaanderen.be
Geconsolideerde versie die geldt op 27/07/2024